Hoedje op, hoedje af

Vanmorgen op een weer zo’n stralende dag zoals we er al veel hebben gehad, loop ik naar de tram en een man op de fiets komt mij tegemoet.
Een gewone man. Overhemd met driekwarts mouwen, nette lange broek, keurige schoenen en op zijn hoofd zo’n ouderwetse hoed. Die je de laatste tijd wel vaker ziet maar niet bij iemand op de fiets. Ik stel me zo voor dat die man de dag ervoor tegen zijn vrouw zegt: “schat, ik ga morgen fietsen en ik kan eindelijk mijn hoed op”. Schatje vraagt hem of dat wel verstandig is. Hij heeft al zo lang niet gefietst. Maar hij is vastbesloten en vanmorgen kon hij niet wachten om te vertrekken. Die ene dag in het jaar, zoiets als rokjesdag maar dan voor mannen. De dag dat je hoed niet van je hoofd afwaait want niets is zo dom om af te stappen en je hoed achterna te rennen. Jammer dat dat niet vandaag was.