We moeten optreden. Het koor Vrouw en co maar ook mijn oude cabaretgroep After eight doet mee. Met mijn tweelingzus. We beginnen. Het gaat goed. Er zijn veel collega’s en dat vind ik heel spannend. Mijn zusje zingt een lied en dan moet ik op met mijn naamgenoot A. We hebben de lachers op ons hand. We lopen af, spelend dat we naar Scheveningen gaan. In plaats van te spelen, gaan we echt met de tram naar Scheveningen. In de tram realiseer ik me dat dat heel dom is van ons. Dat we nu te laat zijn voor de volgende act. A. vindt het geen probleem, dan bellen we toch even. Ik bel naar mijn tweelingzus en die is niet blij met onze aktie. Publiek loopt weg, zegt ze. Ik word wakker met een waardeloos gevoel. Het enige dat klopte aan deze droom is dat je inderdaad beter vandaag naar Scheveningen kan gaan.
Als mijn knie het weer doet.