Ik laat Basje uit op het hondenveldje waar ook dikwijls kinderen spelen. Nu ook. Een blond meisje en een jongetje. Hij is de poep van zijn schoenen aan het vegen en zij speelt met een bal. Als ze ons ziet, klemt ze de bal met beide armen vast.
‘Mevrouw, wilt u de hond vasthouden, want ik heb een bal.’ Ze kijkt angstig.
‘Natuurlijk’, zeg ik, ‘maar hij pakt die bal niet hoor.’
Het meisje kijkt naar Bas.
‘Nee’, zegt ze, ‘hij ziet het niet hè.’ Ze rolt de bal weg.
‘Nee’, zeg ik, ‘hij ziet geen bal en hij hoort jou ook niet, hij is al heel oud’.
Het meisje kijkt me fronsend aan.
‘Waarom houd je hem dan nog?’
Ze heeft gelijk. Ik ga hem weg doen.
Laat de ouderenzorg maar aan de nieuwe generaties over 🙂