Hier meisje, voor je spaarpot

Wij, de vijf van Appelscha, genieten hier met volle teugen van het goede leven. Dat komt ook door Myrthe, het meisje dat ons elke avond de heerlijkste gerechten komt brengen. Dat doet ze met verve, enthousiast, met veel humor.
Gisteravond stel ik de vijf voor om haar nu alvast een tip te geven omdat we haar niet meer zullen zien. We komen op een bedrag van twintig euro en vinden onszelf erg leuk dat we dat doen. Ik hoor D. mompelen: ‘zeggen we gewoon: voor je studie’. Ik zeg dat je dat helemaal niet zegt, dat is stom en belachelijk als je twintig euro geeft waar ze hooguit zes biertjes voor kan halen.
We roepen Myrthe en geven haar het geld. Waarschijnlijk omdat Myrthe héél enthousiast reageert vergeet A. dat het maar twintig euro is en zegt uit de grond van haar hart: ‘voor je studie, of zo’.
Heel even zie ik vertwijfeling op het gezicht van Myrthe, dan zakt ze bijna gierend van de lach door haar benen. A. snapt al helemaal niet waar haar eigen opmerking vandaan komt maar we liggen onder de tafel van het lachen. Herinneringen komen op aan oude oma’s die je een stuiver gaven en met krakende stem spraken. ‘Hier, meisje, voor je spaarpot’.