Hetze tegen pedofilie

In Pauw en Witteman werd gesproken over de hetze die is ontstaan ten opzichte van pedofielen. Ik denk dat niemand graag wil dat een pedofiel naast je, boven je of onder je woont. En dat iedereen wil dat een pedofiel met zijn poten van kinderen afblijft. Geen discussie.
Maar gisteren was er een groep bewoners uit Deventer die het wel heel bont maken. Met oproepjes, tweets, berichten op facebook roepen ze elkaar op om te gaan posten op plekken waar vermoed wordt dat een pedofiel zich ophoudt. Een vrouw zegt: ‘Zit mijnheer gewoon een ijsje te eten’. Er is naar mijn weten nog geen rechter geweest die pedofielen heeft verboden ijs en andere snacks te nuttigen. Maar tot daar aan toe. Ik begrijp de onrust, de paniek die uitbreekt als een vermeende pedofiel zich in jouw buurt begeeft maar de mensen die er gisteren waren boezemen mij nog veel meer angst in.

De vrouw die het eerst aan het woord komt hoeft niets te zeggen. Haar gezicht toont zoveel haat dat ik er, van een afstand, bang van wordt. Ze schreeuwen, ze roepen vreselijke dingen, domme dingen, luisteren naar niemand behalve naar elkaar omdat ze hetzelfde zeggen. Op de vraag of iemand persoonlijk iets heeft meegemaakt antwoorden ze ontkennend maar ‘het hoort gewoon niet’. ‘Ze moeten dood’. Ze vertellen verhalen over kinderen die zo bang zijn dat ze niet meer durven te slapen en naar een psychiater moeten.
Niet omdat een pedofiel met ze gesproken heeft, vrees ik.

En deze mensen voeden kinderen op. En mogen stemmen.