Het wordt winter zeggen ze. Dus vanmorgen maakte ik me klaar om de koude te trotseren. Een hemdje onder mijn shirtje, daarover heen nog een jasje. Een dikke sjaal, mijn handschoenen, waar het prijsstickertje nog op zit. De kraag van mijn jas doe ik alvast omhoog, mijn schaatsen laat ik nog even thuis. Ik open de buitendeur en verwacht bevangen te worden door ijzel, wind die zich door de naden van mijn kleding een weg baant naar mijn warme ochtendhuid.
Niets. Windstil. Ingehouden vogelgefluit van vogeltjes die ook het nieuws hebben gehoord en niet weten of ze nu moeten zingen alsof de lente in aantocht is of bang moeten zijn hun fluitjes te zien bevriezen in de lucht. Een mooi gezicht moet dat zijn, bevroren melodietjes in plaats van regen.
Het zal heus wel kouder worden maar het nieuws zit er weer bovenop alsof Nederland dit keer echt overvallen zal worden door de koudste, heftigste winter ooit.
Het is kiezen of delen.
Of we horen crisisnieuws (met weer zo’n eurotop vandaag) of we horen dat we morgen, overmorgen of de dag erna, op ondergespoten weilanden, wel of niet kunnen schaatsen.
Laat het dan maar winter worden.
3 reacties
Jaaaaa, laat het winter worden! Over een week loop ik in Thailand en dan zal ik aan jullie denken …
Toch nog winterweer
Al sneeuwklokjes in de tuin
Bloemen op het raam
Liever een hempje teveel dan een want te kort.
Het is toch winter? Of mis ik iets.