We hadden een drukke zomer. De voetbal, de tour, de spelen en nu de verkiezingen. Het enige evenement waar ik geen zin in heb. Weken hebben we kunnen genieten van sport en niets anders dan sport. Nu is het voorbij en komen de heren en dames politiek weer onze huiskamer binnen.
Nog nooit heb ik zoveel tegenzin gehad in het kijken naar die gezichten en het luisteren naar de holle, bolle woorden. Partijen die, vlak voor de verkiezing, ineens een ander standpunt innemen om maar zoveel mogelijk kiezers te trekken.
Ik heb weer eens de kieswijzer, stemwijzer, weet wat je stemt.nl gedaan en ik kan er niets aan doen, dezelfde partij komt elke keer boven drijven. En ik wil niet meer. Zoals het Nederlands voetbalelftal zijn glans heeft verloren, zo heeft ook de politiek voor mij afgedaan. Niet door slechte prestaties maar door arrogant gedrag, door jaloezie en zelfoverschatting.
We moeten wat in Nederland, dat is duidelijk. Ik moet ook wat, ik zal gaan stemmen (of het iemand voor mij laten doen omdat ik dan op vakantie ben gelukkig) maar ik weet nog niet op wat, op wie.
Is er een partij die recht door zee is? Die eerlijk zegt waar het op staat? Dat we eens op moeten houden met zeuren en in onze handen moeten knijpen met alles wat wel kan en alles wat we wel hebben?
Ik sta open voor elke tip. Nou ja, bijna elke tip.
1 reactie
Ik heb geen tip.
Ik ga ook stemmen omdat ik het een plicht vind. Op wie? Weet ik niet. Wel op wie niet. En dan wordt het moeilijk want er is niets overgebleven.
Ik bewonder je energie om er nog over te schrijven.