Zo de kerstdagen zijn achter de rug en hoeveel ik er ook naar uitkijk, kijk ik met dezelfde vreugde uit naar dit moment. Alsof je in je handen kan wrijven, klus geklaard. Fijne klussen, maar het feit dat ik het ook als een klus ervaar, zegt misschien genoeg. We kunnen verder.
En ik word blij van getallen. Getallen zijn voor mij bijzonder. Hoe vaak mijn blik niet blijft hangen op een klok die 11.11 uur aangeeft. Je zou er iets achter gaan zoeken. Nu ik dit toch schrijf, voeg ik de daad bij het geschreven woord. Ik google op 11.11. Ik moet naar binnen, staat er. Er zijn spirituele wezens in de buurt en die hebben mij iets te zeggen, willen mij beschermen. Ik neem me vanaf nu voor, om beter te luisteren.
2020
Ik merk al dagen dat de gedachte aan 2020, ons nieuwe jaar, mij blij stemt. Het getal maakt me blij. Het is energiek, het is positief, het is krachtig en rond, het is nieuw. Het is twintig jaar verder dan de befaamde 2000 waarop de wereld op zijn kop zou gaan staan. Dat laatste is wel gebeurd maar geleidelijk en niet door de millenniumbug. Maar gewoon door ons, mensen. Door hoe we meer dan anders tegenover elkaar staan in plaats van naast elkaar.
Hoe was jouw 2019?
Ik vroeg het vriendin. ‘Hoe kijk jij terug op 2019?’. Ze was stil en dat gaf mij de gelegenheid om mijn eigen antwoord voor te bereiden. Onze antwoorden kwamen overeen. ‘Niet speciaal, geen hoogte- of dieptepunten’. En als onze koning het mag zeggen, dan mag ik het ook zeggen. ‘Het was oké’.
En dat is niet ‘oké, besef ik nu. ‘Oké’ is matig, het is net genoeg, zeg maar. En dat ligt niet aan andere dingen of aan mensen of aan werk, het ligt aan onszelf. Natuurlijk zijn we dankbaar dat er een jaar voorbij is gegleden dat nu al in de vergetelheid raakt maar het is ook een beetje zonde. We herinneren onszelf eraan dat we in 2019 verhuisd zijn. ‘O ja’, zeggen we bijna verbaasd. We hebben ons ’thuis’ verhuisd naar Rijswijk maar ook dat ging bijna vanzelf. Ik vierde mijn zestigste verjaardag, toch ook wel een dingetje. Het koor stopte waar ik meer van heb geweten dan ik had verwacht.
Dus er is wel iets gebeurd. En gelukkig zijn heel veel dingen en mensen gebleven.
Hoe kijken jullie terug op het afgelopen jaar? Wat waren hoogtepunten, dieptepunten en hoewel ‘voornemens’ wel heel oubollig klinkt, wat gaan jullie doen in 2020? Als ik lees waar 2020 voor staat als numerieke eenheid maakt het me nog blijer. Alleen dat ‘luisteren’…
2 reacties
Het afgelopen jaar bracht weer heel veel moois, maar ook nare dingen. Ik kan mijn voornemens uitspreken, maar dat doe ik niet. Het komt zo het komt en ik ben blij dat ik het mag beleven. In 2020 wordt het 17 jaar geleden dat er borstkanker werd vastgesteld. Ik ben blij met iedere dag. Pluk de dag en leef!
Mijn voornemen is nog meer accepteren van wat komt,ook verlies. En genieten van wat is.