Het puntje op de i, waarom zet ik die toch nie?

Boven mijn bureau hangt een ‘whiteboard’. Daar hangen voor mij leuke dingen om naar te kijken: gedichten, kaarten enzo. Er hangen ook leuke dingen als reminder: sites die ik moet maken, blogs die ik mag schrijven. Best een leuk bord dus.

Maar er staat de laatste tijd teveel op het bord en als ik naar de hoeveelheid kijk, zucht ik overdreven maar dat lost niets op. Als ik beter kijk, zie ik dat heel veel klussen al zijn opgepakt door mij maar nog niet afgerond. Het puntje op de I ontbreekt nog, zeg maar. Soms ligt dat aan de klant van wie ik nog spullen moet krijgen maar vaker nog ligt het aan mij. Het puntje op de i lijkt een moeilijk te nemen actie.

Straks

Puntjes horen bij ‘straks’, ‘morgen’, ‘niet vergeten’. Want het zijn ook vaak dingen die ik niet op het bord schrijf, omdat ik het wel onthoud (denk ik dan). En zo nu en dan piept zo’n puntje op uit mijn geheugen en stoort mij in wat ik op dat moment doe.

Vriendin laat ook puntjes liggen. Bijvoorbeeld alle wasgoed opruimen behalve 1 paar sokken. Of de badkamer schoonmaken en de hele week tegen de fles badkamerreiniger aankijken want ook ik haal dat puntje niet weg.
Waarom doen we alles ‘net niet’. Kunnen we niet tegen ‘af’, ‘klaar’, ‘opgeruimd staat netjes’?

Ik deed nooit aan goede voornemens maar voor het eerst in mijn leven ben ik bezig met een lijstje. Het heeft alles te maken met het ondernemer-zijn. Laat ik privé puntjes liggen, oké, maar zakelijk zijn de puntjes lastiger en kosten ze me teveel.

Mijn lijstje heeft al een aantal punten, andere puntjes dan die van ‘i’. Maar ik ga het straks anders doen en dat voelt verdomd goed. Punt.