Utopie is een literaire en filosofische term die omschreven wordt als onmogelijke werkelijkheid: een ideale wereld die niet bereikt kan worden. Daar dacht ik aan toen ik gisteren naar het programma Utopia keek. De mensen die gezamenlijk in Utopia de ideale wereld proberen te bereiken. En dat lukt niet. Voor geen meter. Utopianen zijn net mensen maar misschien nog wel erger dan dat. Want idealen, ego’s en veel haantjes in één huis: dat wil maar niet werken.
En hoewel ik echt nog wel blijf kijken, sommige mensen moeten daar gewoon vertrekken. Want wat kunnen zij/wij, mensen, toch kinderachtig zijn. Wat vallen we toch elke keer tegen in het echt. Heeft de één net wel het lef om echt te zijn, wordt een ander daar door gekwetst. Zelfs de mensen met het hart op de juiste plek, worden door anderen gedwongen hun hart er soms uit te schreeuwen. Het ergste is als mensen het niet door hebben. Ik weet natuurlijk wel van blinde vlekken. Om die blinde vlekken onder ogen te kunnen zien moet je af en toe horen van een ander hoe klein je soms bent. Hoe jaloers, hoe je anderen amper het licht in de ogen gunt. En ik ben geen haar beter, ik zou het ook niet kunnen in zo’n samenleving. Omdat aan alle kanten altijd weer zoveel andere kanten zitten. Altijd gaat er weer een laatje over in je eigen ‘zijn’ waarvan je het bestaan niet eens zou vermoeden.
Hoewel Utopia gewoon door de betekenis al niet haalbaar is, ik geloof wel in mensen die dat proberen te benaderen. Maar wat voor de één een utopie is, is voor de ander een haalbare actie. Wat voor mij in de buurt zou komen van een utopia, is geen wereld waarin we verzuipen in spullen of in geld. In macht en in corruptie. Het zou vooral een wereld zijn van mensen. Met goede en slechte eigenschappen maar met de mogelijkheid om te groeien tot de beste versie van jezelf. Dat wat ergens opgeslagen ligt. En natuurlijk hoort daar heel veel liefde bij maar wat mij betreft ook woede en verdriet. In mijn Utopia moet altijd wel iets te zeiken zijn maar wel zo dat het heel makkelijk is om dat gevoel om te draaien. Dat je kan lachen om jezelf en weer een punt op kan tellen bij je zelf-totaal.