Je hoort tegenwoordig veel over ‘storytelling’. Een nieuwe manier binnen de communicatiewereld om met het vertellen van verhalen, mensen te betrekken bij een onderwerp, ze het verhaal in te trekken. Je kan veel lezen over deze nieuwe vorm maar wat is het nu precies?
Iemand vroeg mij dat tijdens een lunch. Zij geloofde niet in storytelling, het is niet anders dan het oppoetsen van een imago, een manier om met mooie woorden oude inhoud op te poetsen.
Heel eerlijk: ik weet het (nog) niet precies. Ik start binnenkort een opleiding ‘storytelling’ met een overtuiging in mijn hart dat verhalen vertellen iets anders is dan verhalen verzinnen. Zoals ik ergens las, storytelling gaat geen verhalen verzinnen maar gaat op zoek naar verhalen die er zijn. Als je als communicatie-specialist een verhaal moet verzinnen, is dat niet best.
Wat mij opvalt, ook binnen mijn eigen werk, dat we met verhalen iets recht proberen te breien dat krommer dan krom is. Slogans als: ‘het was nog nooit zo makkelijk om iets online te regelen’ kan waar zijn als het waar is. (Is dat geen mooie slogan? Het is pas waar als het waar is.)
Maar wat gebeurt er? We bedenken iets dat ons, lees: bedrijf, iets oplevert. Snelheid, bezuiniging, directe koppeling van gegevens, analyseren van gedrag, automatiseren van handelingen enzovoort, enzovoort. En we zeggen dan tegen de klant dat het voor hem is. Dat hij blij moet zijn, dat het makkelijker is geworden voor hem. Daar zetten we knappe tekstkoppen op om daar een slim stukkie over te schrijven en lullen recht wat niet recht te lullen is. En als klanten dan zeuren omdat het ingewikkelder is dan eerst dan zeggen we: ‘je moet niet piepen, ga eens mee met de tijd, ontwikkel je’.
Hoe blij zou ik zijn als klant als iemand tegen me zegt: ‘je hebt gelijk, het is voor jou niet makkelijker geworden en ik wil je graag helpen om het onder de knie te krijgen want dit is wel hoe we het voortaan gaan doen.’
Op het werk kunnen we bloggen. De meeste likes kreeg een manager die eerlijk vertelde over een project dat niet geslaagd was, door te benoemen waarom en waardoor en hoe verder. Niet mooier maken dat het is maar de fouten laten zien. Dan krijg je handen op elkaar en mensen die de schouders er onder willen zetten.
Laat je geen verhalen op de mouw spelden en vertel geen verhalen die je van ellende bij elkaar moet verzinnen.