Een stralende dag gaat het worden. Ik loop onder begeleiding van vroege vogeltjes mijn route naar de tramhalte. Wat is het licht en lekker! De sjaal kan eigenlijk af, de jas open. De tuintjes waar ik langs loop worden met de dag mooier. Prille blaadjes in een prille lente.
De tram komt er nog niet aan dus het laatste stukje kan ik ook gewoon rustig wandelen. Ik hoor een ambulance. Om half zeven in de ochtend.
Dat hoort niet.
Het hoort niet
vorige blog