Normaal gesproken kan ik het hebben. Al die terugblikken, al die samenvattingen, al wat belangrijk was of beloofde te zijn in een flits weer aan je voorbij zien trekken. Maar dit jaar niet. Geen herhalingen asjeblieft. Het nieuws wordt al honderd keer herhaald. Op internet, al die nieuwssites, op mijn ipad, op mijn iphone, op de televisie in honderd actualiteitenprogramma’s. Onmogelijk om iets te missen lijkt het wel. Heel af en toe hoor ik iets dat ik nog niet gehoord heb. Dan ben ik of ziek geweest of heb ik me in mijn eigen besloten wereld teruggetrokken.
Ik wil het niet meer horen: de euro, de crisis, de banken, Europa, politici die bijeenkomen om voor eens en altijd een halt toe te roepen aan de ontwikkelingen, oorlogen, ruzies, afslachtingen, kinderen die misbruikt worden, ambulancepersoneel dat bedreigd wordt, de slechte zomer, de slechte winter.
Ajax.
Nog even en we krijgen een terugblik op Bananasplit, The Voice en de reclames van het afgelopen jaar. Waarschijnlijk bestaan die programma’s al. Help. Wat ik moet onthouden, onthoud ik hopelijk. En zo niet, dan zal dat wel een reden hebben, je kan maar zoveel tegelijk verwerken.
Van een ding werd ik blij dit afgelopen weekend. André Kuipers wenst ons vanuit de ruimte een gelukkig 2011. Is dat teruggaan in tijd en ruimte… Dan kan er nog van alles hersteld worden. André, zet hem op!
3 reacties
Sommige dingen kunnen niet vaak genoeg gezegd worden.
Ondanks de strenge woorden ga ik toch nog een keer herhalen:
Wat fijn dat we jullie in 2011 opnieuw ontmoet hebben en een heel mooi en gezond 2012. Vol inspiratie!
Tja, die Kuipers. Zou dat toch iets met die neutrino’s te maken hebben? 😉