Met een gevoel van schaamte bekijk ik de beelden van het feestje op het strand van Scheveningen. Alsof ik als inwoner van onze prachtige stad medeschuldig ben. De gekte van gek doen tot het niet gekker kan.
Burgemeester Krikke zat op oudejaarsdag bij de talkshow van Vijf uur Live. Het viel me op hoe ze herhaaldelijk sprak over het fantastische vreugdevuur op het strand. Hoe zij er bij zou zijn die avond. Het leek bijna een uitnodiging om met z’n allen te komen.
Hoe vaak zal ze gedacht hebben: had ik dat maar niet gedaan?
Afspraak is geen afspraak
Pauline Krikke antwoordt met overslaande stem op vragen van hoe dit mogelijk was? ‘Er zijn strenge afspraken gemaakt. We gaan het onderzoeken’.
Wat een blamage. Eén van de organisatoren van het vreugdevuur schreeuwt nu al weer dat het volgend jaar gewoon doorgaat. En ik snap er onderhand niets meer van.
Knallen en vergallen
Er gaan miljoenen euro’s de lucht in. En het kost miljoenen euro’s om de schade te herstellen. Die Hollanders kunnen er wat van. Laat dat feestje bouwen maar aan hun over. Eerlijk? Ik vond het ook een mooie traditie. Dat vuurwerk afsteken voor je deur. Dat feestje bouwen met z’n allen. Maar het is doorgeslagen zoals alles doorslaat in dit land. Het gaat allang niet meer om ‘vieren’ maar om slopen. In het buitenland kijken ze met verbazing toe hoe wij hier oorlogje spelen. Ons verwende kikkerland stort van verveling in elkaar, behalve met Oud en Nieuw of als Oranje een voetbalwedstrijd wint of verliest. Of … verzin maar een idiote reden.
Handhaven
Burgemeester Krikke ontkent dat het toestaan van het vreugdevuur, het toestaan van de overschrijding van regels, voornamelijk gebeurt om escalatie te voorkomen. Omdat anders honderden jongeren de buurt kort en klein zullen slaan. Uit frustratie. Maar lees ik net, oogluikend wordt toegestaan dat er in het geheim vrachtwagens met pallets ’s nachts de voorraad komen aanvullen. Dat de politie toekijkt want ‘er zijn afspraken gemaakt’.
En dan hebben we het nog niet eens over alle dieren die van angst niet meer weten waar ze weg kunnen kruipen. De lucht die zo vervuild raakt dat we elkaar niet meer kunnen zien. De doden en gewonden.
Hell of a party.
1 reactie
Je haalt mij de woorden uit de mond. Onbegrijpelijk.