De dames hebben een caravan maar nul komma nul verstand van leidingen, gastoevoer, disselkastjes, spinnenwebben, muizenissen in de laatjes en ga zo maar door. Dit weekend ging er een MAN mee om eens naar al die problemen van ons te kijken. Met schaamrood op de kaken moeten we constateren dat we niet in de wieg zijn gelegd voor kamperen. Ja, wel voor de uitvoer er van: aan komen rijden, rits open, bedje opmaken, lampje aan, wijntje inschenken, genieten. Maar we kunnen geen storingen gebruiken, geen lampjes die het niet doen of deuren die we niet kunnen sluiten.
MAN heeft alles gecontroleerd.
Kachel die het niet deed: (ondertussen al een nieuwe gasfles gekocht want deze was echt op). MAN zegt: gas is niet op, loodzwaar dat ding. (Welke vrouw weet nu hoe zwaar een lege of volle gasfles is?). MAN doet: gasfles opendraaien en wonder boven wonder: kachel doet het weer.
Deur die we niet kunnen sluiten. MAN draait aan sleutel met slechts 1 bereduim. Sleutel draait soepeltjes om. Wij proberen het ook maar het lukt ons gewoon niet. MAN doet het nogmaals voor, het werkt. Na tien keer oefenen en met twee handen aan de sleutel, lukt het ons ook.
Raam gaat niet open. MAN duwt hard tegen raam. Raam gaat open.
MAN gaat op onderzoek uit en concludeert dat we alles in huis hebben om kleine problemen op te lossen. Zo zijn er stelpoten? als de caravan ineens zou gaan verzakken. Zo is er een gereedschapskist met handige tools, sleutels, moertjes, kabeltjes voor als er ik weet niet wat gebeurd.
Tot slot had MAN nog de blije opmerking dat we een hele lange slang hebben, dat er in het kasje nog iets ligt wat je er aan kan bevestigen waarmee we de bovenkant van de caravan kunnen schoonmaken.
Helaas was er geen kastje met MAN erin. Handige MAN dan natuurlijk, want we nemen niet zomaar genoegen met iets.