Rot op naar je eigen land. Ik wilde er niet naar kijken. Weer zo’n vreselijk RTL4 programma, dacht ik. Maar niets RTL, het is een programma van de EO. Dat alleen al maakt me dan nieuwsgierig, de EO die zulke titels verzint?
Er zijn zes mensen die het leven gaan leiden van een vluchteling. Zes mensen waarvan vijf zeker, niet zoveel of helemaal niets moeten hebben van buitenlanders die hier naar toe komen en al het moois voor hun neus wegkapen.
Een gebrilde dame zegt: ‘Al die habbiebabbies, opsluiten op een eiland, kooi er om heen en laten rotten daar’. Gaan wij lekker door met het leven. Ze is trots op haar fermheid. Even later legt ze aan tafel uit waar de term ‘habbiebabbie’ vandaan komt. Haar dochter had een keer kut battertijen gekocht en die had verzucht: ‘ja, dat heb je met die habbiebabbiebatterijen’. Dat was heel grappig. Sindsdien noemen ze alles met een kleurtje: habbiebabbie. Aan tafel zitten twee gekleurde medelanders. Zijn zij ook habbiebabbies? De vrouw knikt, ja zij ook, ze hebben toch een kleurtje. Het feit dat de twee donkere mensen geboren zijn in Nederland doet er niet toe. Dan zijn hun ouders toch ooit ons prachtige land binnengekomen?
Een andere deelnemer, een rasechte Hagenaar met de omvang van een worstelaar laat zien waarom hij gekozen is in dit twijfelachtige programma.
Hunnie krijgen meer, hunnie hoeven niet te werken, hunnie hebben het maar makkelijk.
Aan zijn enorme omvang is duidelijk te zien dat hij in ieder geval nooit te kort aan voedsel heeft gehad met zijn habbiebabbiekwabben.
Er zijn meer erge types in het programma. Schaamteloos mogen ze nu eens zeggen wat ze denken. De blonde uit Zoetermeer toont foto’s waarop zij nog net niet tongt met Wilders maar ze zou geen nee zeggen als hij zijn nederlandse tong in haar zure bekkie zou steken.
Hoe krijg je zoveel domme gedachten uit hoofden. Dat lijkt een beetje de vraag de afgelopen weken. Dat een dochter het woord ‘habbiebabbie’ verzint voor niet goed werkende batterijen, zegt genoeg. Een dochter die niet gevoed is met habbiebabbi-ideeën, zou nooit op dat woord gekomen zijn. Dus begin bij de opvoeding zegt men dan…
Maar misschien is het beter om te beginnen met de heropvoeding van al die ouders die kinderen op de wereld zetten met haat, afgunst en het onvermogen om naar binnen te kijken.
Wat een klus wordt dat.