Hoe vaak lees je het niet: auto-ongeluk, mensen uit één gezin overleden. Gelukkig meestal ver van je bed en daardoor blijven die berichten berichten.
Dit bericht was niet ver van mijn bed en tegelijkertijd ook weer wel.
Een maand geleden hadden wij een familie-weekend. Heel gezellig met z’n allen naar Limburg. Voor de lunch onderweg hadden we gegoogled, ergens in de buurt van van Eindhoven zou best wel iets leuks te vinden zijn. Dat was er ook. Brasserie Ludiek en Veldhoven. Ik heb wat heen en weer gemaild met de eigenaar en we waren van harte welkom. Dat bleek ook. De tafels stonden klaar en het personeel ook.
Nu lees ik dat de eigenaar van deze brasserie met vrouw en één dochter zijn omgekomen bij een vreselijk auto-ongeluk. Net, een paar dagen geleden. Dan krijg je even kippenvel. Rillingen van afschuw en ongeloof. Ik ken deze mensen amper, een vluchtige ontmoeting. Wat een tragisch einde van een bijna hele familie. Eén dochter heeft het overleefd.
Ik wens al het personeel van brasserie Ludiek heel veel sterkte.