Ik las van de week aan artikel op Linkedin over storytelling en het einde dat in zicht is voor deze vorm van marketing. Bij storytelling staat het persoonlijke verhaal centraal. Hiermee proberen bedrijven informatie te geven over een product of dienst om zo de verkoop te stimuleren.
Storytelling zou nu vervangen worden door de kritische werknemer waarnaar echt geluisterd moet gaan worden. Want met alleen maar ja-knikkers en hielenlikkers redt je het niet als bedrijf. Deze week had ik twee fijne ervaringen met bedrijven waardoor ik dacht: dit is het. Geen ‘story’ of gefabriceerd ‘good feeling’ over je werk. Maar mensen die echt zijn en dat mogen zijn.
Nieuwbouw
We wachten al ruime tijd op de vorderingen van ons nieuwbouwappartement. Tijdens de bezoekdagen valt me op hoe vrolijk de gasten aan het werk zijn. Ze lachen, ze groeten, ze zijn betrokken, ze zijn gewoon aardig. Dat is even wennen. Geen gezeik, geen chagrijn, geen gemopper. Van de week worden we in bouwlift begeleid door de uitvoerder en wat bouwmannen. Het was bijna leuker om met hen in de kleine ruimte te staan dan in ons nieuwe appartement. Bijna dan, hè
Uit eten
Gisteravond werden we getrakteerd op een etentje in een leuk restaurant in Den Haag. De sfeer was direct goed en makkelijk. Het gemak waarmee de medewerkers contact maakten en hun werk met zoveel passie en lol uitvoerden was een verademing. Dan doet het eten er niet zo meer toe want alles smaakt beter met een oprechte lach. (Het eten was trouwens heel goed). Er is geen menukaart. De jongen schuift aan bij ons en vertelt over de gerechten. Ontspannen, alle tijd (met een volle zaak), persoonlijk.
De jonge vrouw die er werkt ploft later op de avond ook even bij ons neer als we buiten zitten om af te koelen. Precies lang genoeg om ons een goed gevoel te geven. Kort genoeg om niet weggekeken te worden. Met goed personeel heb je geen marketingplan nodig.
Visies en beleid
Precies 25 jaar werkte ik als ambtenaar bij de gemeente Den Haag. Lang genoeg om te zien hoe processen zich herhalen. Te zien hoe er om de zoveel tijd een koers wordt uitgezet waar vooral het management in gelooft. Hoe de ene koers net zo makkelijk wordt omgeruild voor een tegengestelde richting, hoe personeel zich dan losweekt van visies en beleid en besluiten om gewoon maar hun ding te doen, dan maar niet betrokken.
Ik hoef geen rekening meer te houden met visies van anderen. Met kernwaarden die een leugen vertegenwoordigen. Maar ik maak me nog steeds boos over de onderwaardering van organisaties voor hun medewerkers. Waar mensen ondergeschikt zijn aan het product of de dienst. Waar communicatieafdelingen onzin recht praten en er vooral zelf heel erg in gaan geloven.
Een bedrijf, een dienst, een product is geloofwaardig als het door mensen die echt zijn wordt aangeboden. Omdat zij zelf geloven in wat ze doen. Wat daarvoor nodig is? Waardering, interesse, oprechtheid.
1 reactie
Wij zijn deze week van werkgever veranderd, ik werk in de schoonmaak en de contracten worden steeds korter waardoor je tegenwoordig zomaar ineens voor een andere werkgever werkt. De vorige was als werkgever niet echt een succes. Je zag alleen een werkgever als er problemen waren , ziekmeldingen werden niet zonder gezeur geaccepteerd, het kerstpakket lag met een briefje op je locatie, met vakanties werd er geen goede vervanging ingeschakeld enz, enz. De nieuwe werkgever kwam vorige week kennismaken en nam ruim de tijd om informatie te geven en kennis met ons te maken. Het ziet er tot nu toe naar uit dat het allemaal een stuk persoonlijker en vriendelijker word, maar ja door schade en schande wijs geworden wachten we nu eerst maar eens af of het positieve blijft.