Geschorst voor het leven

Grote woorden, grote daden. De berichten over Lance Armstrong houden maar niet op.
Elke dag erger en vernietigend. Wat zijn we zelf ineens correct in deze fase! Iedereen lijkt gekwetst en ontdaan door Lance, the man. Ja, vast.

Een wetenschapper vertelde dat de dopingpraktijken nog steeds plaatsvinden. ‘Zolang mensen geen wielrenners willen zien die 25 km per uur rijden, zal dit doorgaan.’

Er zijn twee mogelijkheden, of iedereen clean of iedereen aan de drugs.
Uiteindelijk zit dan iedereen weer op hetzelfde nulpunt.

Of organiseer twee tours de France, een voor sporters en een voor waaghalzen.

Hoe zal het met Armstrong zijn, nu? Waar is hij, bij wie, kan hij de straat nog op? Hoe is met zijn kinderen en vrouw? Sheryl Crow is op tijd opgestapt.

Als Lance zijn wielerpakje uittrekt blijft er een man over die, om welke reden ook, deze vergaande keuzes heeft gemaakt. Dat boeit me wel, waarom?
We zullen het waarschijnlijk nooit weten. Lance heeft bij hoog en laag volgehouden dat hij nooit doping heeft gebruikt. Wat moet je door het stof om alsnog toe te geven.

Armstrong moet vooral met zichzelf kunnen leven en daar maakt iedereen zijn of haar eigen keuzes in. Hopelijk is hij niet geschorst van het leven.