We horen weinig over de onderhandelingen tussen VVD, D66 en Groen Links. Ik vind het niet erg. Sterker, ik vind het heerlijk. Maak mij maar wakker als er echt iets te vertellen is.
De enige die wel van zich laat horen is Wilders. In verschillende interviews zie ik hem verontwaardigd reageren omdat hij niet mee mag doen. Wie zei ooit eens ‘huilie, huilie’?
Vuurtje
Maar ooit Geert, heb jij zelf het vuurtje opgestookt. En nu ben je verbaasd dat er niemand bij je aanschuift? Of wil je met deze verbazing ook weer je achterban ervan overtuigen dat het niet aan jou ligt? Waarschijnlijk geloven zij jou. Dat doen ze ook als je hele nare dingen zegt. Maar Geert, dit wist je toch? Dit was al duidelijk voor de verkiezingen, lang daarvoor. Dus waarom nu deze verbazing?
Kiezen of delen
Ik begrijp de verontwaardiging van een partij die gewonnen heeft en tweede partij van het land is geworden. Eigenlijk vind ik dat partijen niet uitgesloten mogen worden: waarom hebben ze bestaansrecht gekregen dan? Maar in dit geval Geert, ben je net een heilig boontje dat niet om zijn loontje wil komen. Je zegt harde en soms vreselijke dingen die ‘men’ wil horen van je. Dat levert je veel kiezers op. Je speelt ‘hard to get’ en dat maakt je wederom reuze boeiend voor boze burgers. En dan wil je meedoen met de partijen die je met de grond gelijk wil maken?
Je had net iets eerder je hand moeten uitstrekken. Dat is politiek.