Ik ben zo’n mens van rituelen. Zo schrijf ik ook mijn ‘regel’ op een vast tijdstip, vaak voor zeven uur ’s morgens. Daar moet niets tussenkomen want dan komt het er niet meer van. Is alles wat ik wilde zeggen ineens helemaal niet belangrijk of leuk meer.
Vandaag lag mijn ‘regel’ er uit. Kan gebeuren. Mijn idee over ons hondje Bas is nu uren later, oude koek. Ik wilde schrijven dat Bas op de bank sprong, wat hij niet mag als er geen kleedje ligt, maar dat hj vergeten was dat zijn baasje thuis werkt op donderdag. Dus hij stond al pontifcaal klaar om zich de lekkerste plek van de bank (de mijne) toe te eigenen, toen Vrouwtje ineens voor hem stond. Hij keek me aan met een blik van: ‘krijg nou wat, waar komt ‘ie ineens vandaag’. Hij durfde niet meer te gaan liggen en keek me een beetje dommig aan. Toen ik het kleedje had neergelegd keek hij nog steeds alsof het allemaal nieuw was voor hem.
Dat had ik willen schrijven als het allemaal gewerkt had. Maar ja, dat deed het niet. Dus vandaag geen regel.