Afgelopen vrijdag moest ik bloed laten prikken. Nuchter. Daar begint in mijn hoofd al het probleem. Om acht uur ’s ochtends de wijn laten staan is geen probleem, maar geen koffie? Dus na veel gezeur in mijn hoofd toch maar het besluit genomen om het direct te doen, dan ben je er maar vanaf. Sta ik vrijdag te douchen, en in mijn hoofd bedenk ik al hoe lekker de koffie op mijn werk straks zal smaken. Hoe heerlijk om aan te komen en mijn beker onder het tuitje te plaatsen.
Ineens word ik wakker onder die douche. Geen koffie… geen koffie… heb ik nu net niet gewoon koffie gedronken??? Ja dus.
Hoe dom is dat. In je hoofd bezig zijn met hoe het zou moeten gaan maar fysiek gewoon je routine afdraaien. Opstaan, naar beneden, koffie drinken, douchen.
Dus vandaag is de herkansing. Maar ik heb maatregelen genomen. De stekker er uit. De koffiepot op zijn kop. Het kastje met de kopjes op slot. Dat zal toch moeten werken?
En straks op mijn werk, heerlijk koffie drinken.