Ik ga, nee, ik moet met de billen bloot. Iets bekennen om daardoor een verandering teweeg te brengen. Het gaat over tijd die in rook opgaat.
Bij toeval swipe ik iets op mijn Iphone en kom in een wereld terecht die ik nog niet kende. Er staat ‘uw schermtijd’.
Geloof me, het heeft niets met sporten te maken. Er staat precies hoeveel tijd ik gemiddeld op mijn Iphone-scherm bezig ben. Daar wordt iedereen stil van, ik heb het ook even voor mezelf gehouden. Ik ga ook niet zeggen hoeveel tijd maar in de helft er van kan ik een boek lezen of een film bekijken. In de hele gemiddelde schermtijd per dag vlieg ik makkelijk naar mijn favoriete vakantieland. Oei.
Zonde of niet
Toch heb ik niet het gevoel nutteloze dingen te doen. Mijn ochtend begint met het lezen van bijna al het nieuws dat online te vinden is. Dan volg ik de laatste tweets, bekijk facebook, belandt soms van het een in het ander en begin aan mijn dag. Gelukkig sta ik altijd veel te vroeg op dus waar een ander slaapt, ‘scherm’ ik.
Neemt niet weg dat ik regelmatig denk als ik mijn schrijfgroep hoor praten over boeken die zij lezen: ‘waar halen zij de tijd vandaan?”. Nou, daar dus.
Schermtijden
En, laat ik maar helemaal eerlijk zijn, we hebben het alleen maar over de schermtijd op mijn Iphone. Mijn Ipad gebruik ik weer voor hele andere dingen. Het scherm waar ik nu achter of voor zit, en ook met ‘I’ te maken heeft, krijgt het meeste van mijn tijd en dan noem ik het werk. Ik ben geen digibeet maar een digieet. Ik digieet alles en kom nog tijd te kort om alles tot me te kunnen nemen. En dan hebben we ook nog de ouderwetse televisie.
Ik kwam meer handige opties tegen op die plotseling gevonden pagina. Naast ‘schermtijd’ zag ik ook opties op ‘schermloze tijd’ aan te geven. Ik ga iets voornemen. Mijn schermtijd op de telefoon gaat omlaag. Ik ga halveren. En in die halve tijd die overblijft ga ik hele boeken lezen. Of hele gedichten schrijven. Of hele maal niets.