Bekende regel uit een bekend lied. ‘Me and Bobby McGee’. Een trieste omschrijving van vrijheid.
Met al het gedoe over complottherorieën door de dood van Bin Laden en destijds door ‘nine eleven’ krijgt vrijheid ineens een heel ander perspectief. In het ergste geval: geen perspectief.
En ik weet: wij hebben niets te klagen. Met onze vrijheid. Zoveel vrijheid dat we domme dingen doen. Zoveel vrijheid dat we vertrouwen in wat we zien. Maar stel nu eens dat het niet waar is. Onze vrijheid een illusie? Dat we binnen onze vrijheid bedonderd worden en gemanipuleerd. Ik wil het niet weten. In vrijheid sluit ik mijn ogen daarvoor. Ik weiger te geloven dat het nooit beter kan worden. Onze wereld.
Vrijheid heeft met vertrouwen te maken, met veiligheid. Die laat ik me niet afnemen.
Vier vijf mei.