Free. Dat is het minste dat je hem toewenst. Vrij van die grote verantwoordelijkheid die op zijn schouder rustte. Connie Braam zei het mooi gisteravond: ‘Mandela werd wie hij moest worden. Met zijn innemende persoonlijkheid, zijn liefde, zijn lieve gezicht, zijn zalvende woorden, zijn karakter’. Worden wie je moet worden, wie kan dat zeggen? Maar hij is nu vrij, ook van het gedoe met zijn familie.
Wat een mooi mens is heen gegaan. Ik lees net een krantenkop: Met Mandela gaat groot licht uit in de wereld. En wat hebben wij een groot licht nodig. Wie neemt de fakkel over, wie is zo groot in nederigheid en in klein durven zijn? De wereld kan niet zonder. Misschien is het nieuwe lichtje al geboren. Ligt hij of zij in jouw wieg te kraaien van plezier en te genieten van het gewoon zijn. Wie weet.
Misschien is dat wel mijn wens voor het nieuwe jaar. Dat we lichtende voorbeelden ontmoeten die ons de weg wijzen. De weg van vrede en liefde en samen zijn.
Goed om ons heen kijken, ze zijn er.
Dat weet ik zeker, groot of klein, ze zijn er.
Dank je wel, mister Mandela.