Zijn het de bezuinigingen? Is het een nieuwe filosofie? Het valt me op dat de fietspaden in Den Haag er steeds beroerder bij gaan liggen. Lekker strak, zijn alleen nog de geasfalteerde paden waar je met je fiets heerlijk over heen glijdt.
In het centrum van Den Haag is het heel anders. Waar fietspaden aan weerszijden zijn omgeven door oude, hoge bomen die hun wortels al heel wat jaren in de grond hebben. Die bomen hebben ook rechten, dat begrijp ik. Maar het nadeel van wortels is dat ze blijven groeien, ruimte of geen ruimte. Ze kiezen elke minimale opening als mogelijkheid om te gedijen. Tegels op fietspaden worden omhoog gedrukt en je krijgt als fietser het idee dat je op een fiets met houten banden rijdt: zo moet het gevoeld hebben, destijds. 
Maar wat doet de gemeente Den Haag? In plaats van iets aan de wortels te doen, doen ze iets aan de fietspaden. Zie tekening.
Boven zoals het hoort, midden zoals het is met die tegels.
Onder zoals ze het nu ‘maken’.
Ik vind het slim bedacht. Ze maken een soort van heuvels op de plekken waar wortels venijnig naar boven komen. Eerlijk is eerlijk, het fietst een stuk fijner. Maar als het zo doorgaat, fietsen we over pakweg twintig jaar, twee keer de afstand door het heuveleren van de fietspaden. Dat kan toch niet de bedoeling zijn.
Het lijkt een beetje alsof Rutte ineens zou zeggen: ik heb de oplossing hoe we slim kunnen bezuinigen! We maken de maanden twee dagen langer.
Nou, nu je het zegt…