Familiebanden

Ik heb er ooit een lied over geschreven. Onze familieband is zeer sterk. De familieband van broer en zussen, kinderen en daar weer de kinderen van. Toen ik daar niet zo heel lang geleden iets over vertelde, vroeg iemand: ‘maar wat als het niet je zusje was geweest’. Bedoeld werd, houd je dan ook van haar? Een interessante vraag. Houd ik van mijn ‘familie’ omdat het familie is of is er meer of minder nodig. En wat is dan die heimelijke familieband? Dat wat we delen en gedeeld hebben? We gaan voor elkaar door het vuur, we zijn onze beste vriendinnen. Mijn broer is de leukste, tofste broer die je je maar kan voorstellen. Ze zijn allemaal getrouwd met mensen die ook lief zijn. Wat ik weet is dat ik maar een oogopslag van mijn zus hoef te zien om te weten dat dat ze geraakt is. Als mijn broer op zijn lip bijt voel ik ook zijn emotie. We kennen elkaar zo door en door, in alle goede en slechte eigenschappen. Misschien is dat wat het zo bijzonder maakt. Hoe kan je niet van iemand houden als je zoveel hebt gedeeld en blijf delen, als je weet wat iemand heeft gevormd tot wie hij of zij is?

Ik stop maar met er over na te denken. Ben er wel heel dankbaar over. Dit is de tekst die ik ooit schreef en die we nu zingen met het koor.

Familiebanden gaan, veel verder dan we denken
De aandacht die we schenken, je bent niet alleen
In tijden van verdriet, maar ook bij mooie dingen
Je hoeft niets af te dwingen, ze staan om je heen

Want elke plek waar je leeft en waar je ooit begon
Je weet je steeds verbonden met dezelfde zon
Je lacht je lach, huilt je tranen, dat is voor iedereen
Gelukkig zijn er mensen om je heen
Banden smeed je nooit alleen

Van moeder naar haar kind, van vader, broers en zussen
Je zat er altijd tussen, en het blijft bestaan
Die warmte neem je mee, die zon die laat je schijnen
Het zal ook nooit verdwijnen, jij komt daar vandaan

Want elke plek waar je leeft en waar je ooit begon
Je weet je steeds verbonden met dezelfde zon
Je lacht je lach, huilt je tranen, dat is voor iedereen
Gelukkig zijn er mensen om je heen
Banden smeed je nooit alleen