Zo ging ik, in het pikke-donker, vanmorgen onderweg naar het werk. Een fietstas, wel te verstaan, want ik ben weer eens op de fiets gestapt. Zomer in maart, het moet niet gekker worden. Het was zo zacht buiten en dat terwijl de klok een uurtje opgeschoven is!
Vandaag is de dag dat ik aan de lijn ga. Het moet gewoon. De kilo’s van het niet-meer-roken moeten er af en wel vandaag of in ieder geval eind mei. Dus ik heb gisteravond mijn ontbijtje gekookt, joghurt met rijst en mango. Het gele bakje staat voor me uitnodigend te roepen maar ik houd me nog even in. De dag duurt nog lang. Daarnaast zit er nog in mijn tas flinterdunne roggebroodplakken met magere zuivelspread. En ik weet ook al wat ik vanavond ga eten. Ik heb wel net zolang gezocht naar een dieet waar nog een glaasje wijn bij mag. Het leven moet minstens net zo leuk blijven 🙂
1 reactie
Als ik de moed had, deed ik met je mee! Het fietsen lukt wel, maar al dat lekkere eten….