Het is heel vroeg als ik, verdiept in mijn boek in de schommelende tram, van verre een stem hoor: ‘goedemorgen, mag ik uw plaatsbewijs zien’. De stem is nog ver weg dus ik lees verder.
Op het bankje naast me heeft een mevrouw niet ingechecked. De controleur spreekt haar toe. In zijn ogen zie ik de onuitgesproken woorden: ‘daar heb je er weer een die zweert echt ingechecked te hebben, echt waar mijnheer, echt waar… ‘. Moe wordt hij van dit soort klanten. Zij is Chinese, ziet er keurig uit maar haar uitleg is omslachtig en te uitvoerig en te veel van het zelfde. Hij zegt het voor nu door de vingers te zien maar spreekt haar ouderlijk toe dat zij altijd verantwoordelijk is en moet kijken of ze echt is ingechecked. De vrouw kust bijna zijn handen.
En ik denk, dat kan ik ook. Een nette mevrouw spelen die niet inchecked en doet alsof ze het wel heeft gedaan. Hij zou mij geloven.
Seen it, been there, done it.