Een jaar geleden kochten wij vol trots een caravan. Alles er op en er aan. We zijn niet echt kritisch geweest, verder dan constateren dat het ‘leuk’ en ‘gezellig’ was kwamen we niet. Het was ook leuk en gezellig. Maar een jaar later blijken we te snel en ondoordacht de aankoop gedaan te hebben. Dus onze caravan ging de verkoop in. Gisteren hadden we een eerste kijker. Beter gezegd, ‘kijkers’, want een hele familie kwam de camping opgelopen. Om gelijk maar met de deur in huis te vallen: caravan verkocht. Maar hoe anders had het kunnen gaan. Want bij de familie hoorde MAN met INZICHT.
MAN met INZICHT kwam met grote zaklamp en lag onder, achter, tussen de caravan om overal zijn licht op te laten schijnen. En van dat licht kwamen vragen die wij bedroevend vaak, niet konden beantwoorden.
‘De koelkast binnen doet het niet?’
‘uhhh’
‘Zijn die lampjes kapot?’
‘uhhh’
‘Werkt deze kachel wel?’
‘uhhh’
‘dus we kunnen hier ook een slaapplek maken, kan het tafelblad er af?’
‘Ja, ze zeiden ze toen wel’.
Om het niet nog stompzinniger te maken, we wisten niets. Toen we de caravan gisteren binnenliepen stond daar een mini-stofzuigertje. De familie die de caravan even had gebruikt wist te vertellen dat ‘ie echt van ons was. Na een jaar waren we er nog niet aan toegekomen om alle laatjes, kastjes en heimelijke plekken van een caravan grondig te onderzoeken. ‘Dat doen we nog wel een keer’, is bij ons een gevleugelde uitspraak. Toen MAN met INZICHT lachend vroeg waarom de caravan niet op onze naam stond…. op het kentekenbewijs…. hoe we dan konden bewijzen dat het onze caravan was… bracht hij mij even op het idee om hier mijn corebusiness van te maken en volgende week gewoon voor een andere ‘lege’ caravan te gaan zitten en die ook te verkopen.
Wij kwamen bij het kopen van de caravan niet verder dan verrukt zijn over het beeldige naaisetje dat in het laatje lag, over de pannetjes, bordjes en bestek en een gereedschapskist vol met handigheden die we never nooit zouden gebruiken.
Weer een les geleerd. We hebben dansend afscheid genomen van ons huis op wielen, van treurige kaboutertjes en van de buren waar we gisteren voor het eerst (en laatst) kennis mee maakten.
2 reacties
Gefeliciteerd met de verkoop!!
Ha, ha. Zo herkenbaar. Jullie stijl.