Iemand plaatste een bericht met een stuk of wat foto’s uit Allepo, de stad waar niet veel meer van over is dan brokstenen en gruis. Nee, die foto’s wilde ik niet zien natuurlijk maar ik klikte er op. Foto’s van tientallen kinderlijkjes, foto’s van volwassen mensen gedood door vriend en vaderland. Geen foto’s om te delen want daar is geen tijdlijn tegen bestand. De beelden gaan niet meer uit mijn hoofd. Het verdriet in de ogen, de pijn, de wanhoop.
Gisteravond bekeek ik Floortje Dessing die terug gaat naar Syrië en daar de reis die ze acht jaar eerder maakte, overdoet. De plaatsnamen zijn dezelfde maar dat is het wel zo’n beetje. Beelden van toen en beelden van nu worden naast elkaar gelegd en dan pas zien we echt hoe de oorlog heeft huisgehouden. Vernielingen van de grote wonderen van Syrië, steden compleet in puin, straten bezaaid met brokstenen en grijze kiezels. En ik zie een jongetje in korte broek met aan zijn handen zijn twee zusjes. Een meisje van hooguit twee en een meisje van drie jaar misschien. Ze lopen hand in hand en proberen het kindzijn terug te vinden tussen de gebroken keien. We zien jongetjes voetballen tussen kapotgeslagen ramen. Ze lachen. Ze scoren. Ze winnen het spel.
Floortje bezoekt Homs en de plek waar de Nederlandse pater Frans van der Lugt werd vermoord. Ze spreekt daar met een prachtige, jonge vrouw die haar laat zien waar de pater sliep, werkte en at. Ze wijst de plek waar hij gevonden werd. Ze straalt vanuit een diepe triestheid, gewend aan de gruwelen om haar heen maar in staat om licht te zien waar het maar mogelijk is.
Mensen zijn soms zo lelijk dat je je er bijna geen voorstelling van kan maken maar mensen zijn soms ook zo mooi dat hetzelfde geldt. En dat die positieve kant bestaat in een verwoeste wereld stemt hoopvol. Daar kan ik vanuit mijn miezerige bestaan nog wat van leren. De jonge vrouw zegt dat ze van de oorlog leert: ‘Je maakt je niet meer druk om kleine dingen’. En ik denk, je hebt gelijk. Kleine dingen zijn voor kleine mensen.
Nu is het wachten op de grote mensen met macht. Dat ze eindelijk iets gaan doen aan die waanzin van vernietiging en leed.
Ze gaan misschien weer praten, las ik. Joepie.
eenregelperdag. delen mag.