Dat is wat het is. Kanker is een K ziekte. Dan bedoel ik niet de K waarmee we vroeger ‘kanker’ zeiden, bijna fluisterend. ‘Hij of zij heeft K’ en dan werd er veelbetekenend bij gekeken. Dan wist je het wel. Tegenwoordig komt kanker zo vaak en veel voor dat het volledig genoemd mag worden. Geen ziekte zo erg dat je het niet mag noemen, dat is pas erg!
Nu treft het een collega maar in alle gevallen kan het een broer, een zus, een vriend, een ouder, een kind, het kan iedereen zijn. Het komt zo dichtbij en niet hoe ouder we worden maar hoe langer we leven. Ook dit keer schrik ik van het bericht. Verplaats me in hen die die dichtbij treft en denk wat is het toch een kut, klote ziekte. Dan rest me niet anders dan heel stil worden en hopen en bidden dat er een God bestaat die die stilte aan kan horen.