Als je een hond ‘neemt’ kom je soms voor interessante dilemma’s te staan. In het begin volg je nog braaf de ‘hoe-ben-ik-een-goede-baas-handleiding’ maar later leer je zelf nadenken. Zo kwam ik tot de conclusie dat het hele baasgedoe mij niet zo bevalt.
Ik ben baas, lees: wil dat Ami luistert, als zij gevaar loopt of mensen, dieren om haar heen. Ik wil dat zij wacht als we gaan oversteken omdat ze totaal geen notie heeft van verkeer. Als ze losloopt wil ik dat ze stopt met lopen als ik ‘wacht’ zeg ook weer om dezelfde reden.
Zitten
Ik heb al eerder geschreven over de ‘luie aard’ van Ami. Midden in een wandeling gaat ze plotseling zitten en is er geen beweging meer in te krijgen. In het begin trok ik bozig aan de riem en natuurlijk kreeg ik haar dan van de plaats.
Ik ben het anders gaan doen. Als zij gaat zitten, loop ik naar haar toe, kriebel haar nekje, wacht tien seconden en zeg dan vrolijk ‘kom op, we gaan weer verder’ en wonder boven wonder, Ami loopt weer (voor haar doen) enthousiast mee. Dit herhaalt zich tijdens onze lange wandeling zo’n keer of vier en elke keer met succes.
Ganzengevaar
Ami is laatst enorm geschrokken toen een moedergans met veel bombarie de achtervolging op haar inzette. Nu herkent ze een gans vanaf grote afstand en wil ze het liefste niet meer langs die enge beesten lopen. Ook de kinderboerderij met al die wilde beesten, vindt zij niet echt geinig. Vlak voordat we de kinderboerderij naderen is er een zijpaadje naar links. Ami loopt alvast die richting op, staat stil en kijkt hoopvol achterom naar mij. Als ze merkt dat ik deze keer haar keuze volg, huppelt zij bijna van blijdschap. En natuurlijk bepaalt Ami niet helemaal de route die we gaan lopen maar waarom zou ik het bepalen als het mij eigenlijk niet uitmaakt? Als we maar lopen.
Shibahandleiding (uit ZOOplus magazine)
Ben je een leider? Alleen als leider zal je in staat zijn een hond van dit ras succesvol op te voeden, omdat de zelfstandige viervoeter bijna geen will-to-please heeft en zichzelf als beste roedelleider ziet – tenzij jij het tegendeel kan bewijzen. Voor de opvoeding is dus veel inlevingsvermogen, ervaring, liefdevolle consequentie en niet in de laatste plaats geduld nodig. Onzekerheden, inconsistenties of een grove behandeling – de Shiba Inu onthoudt alles en zal bij een dergelijk misplaatst gedrag zich niet willen onderwerpen.
Ik herken Ami in deze omschrijving. Bij ‘leider’ denk je al snel aan dominantie, baas-knecht, maar ik leer dat ‘leider-zijn’ vooral te maken heeft met bonding. Het leren kennen van je hond, haar karakter, haar angsten, haar gekkigheden.
Ik vind het een prachtig leerproces.