Dat vroeg ik me af vandaag. Hoe eigen zijn we? Met onze smaken en stijlen. Als ik in de tram of auto zit en een blik werp op al die verlichte woningen dan zie je hoe iedereen zijn best doet om apart te zijn, anders. Rode lampen, bruine, licht interieur, spannende kleuren op de muur, weinig groen, veel groen. Niemand heeft hetzelfde huis.
Maar haal het eens weg. Weg spullen. Wat blijft dan? Een man en een vrouw. Haal dat eens weg, wat blijft er dan?
Een mens.
Wat wil de mens.
Allemaal hetzelfde.
Liefde.
2 reacties
Ja, dat zou het mooiste zijn, dat iedereen zich dat realiseert, niet wat ons anders maakt maar dat ene wat ons allemaal bindt.
en realiseert de mens zich dat wel, dat we eigenlijk allemaal hetzelfde willen, of ik zou eerder zeggen hetzelfde nodig hebben?