Ik weet het maar niet met Ebru Umar. Soms vind ik haar hoogst irritant, de andere keer bewonderenswaardig. Als ik haar irritant vind heeft het niets met de inhoud te maken maar alles met de vorm. Het overschreeuwen van haar mening en het genadeloos fileren van haar tegenstanders.
Twee avonden achtereen was zij te gast bij Pauw. Arme Jesse Klaver van Groen Links. Kwam ‘ie net vol adrenaline van de presentatie van zijn verkiezingsprogramma werd hij neergesabeld door Ebru. Het is voor het eerst dat ik Jesse door de mand zag vallen. Een jongetje dat op zijn lip moest bijten om niet ook uit te halen naar die irritante vrouw die zijn avond vergalde.
Gisteravond was Huseyin Sayilgan te gast. Hij heeft aangifte gedaan tegen Ebru Umar. Niet in Nederland maar in Turkije. Umar sprak over het cafetaria model. De mogelijkheid die Nederland biedt aan Turken om twee paspoorten te hebben en op die manier ook gebruik te kunnen maken van bijvoorbeeld rechtspraak. Wat in Nederland niet lukt want niet strafbaar, lukt in Turkije wel.
Voor het eerst twijfel ik nu ook aan de nobele Hollandse gedachte dat twee paspoorten oké zou zijn. Het is toch idioot dat je in een land komt wonen waar het beter geregeld is met bijvoorbeeld de mensenrechten en dat, als je het niet zint, je je recht gaat halen in het land waar je vandaan kwam. Omdat je daar niet je mening mag verkondigen.Hij voelt zich beledigt. Umar zegt terecht dat ‘je je beledigt voelen een keuze is’. Want hoe voelt dat, wat is het en wanneer precies ontstaat het?
Ik heb me nog nooit echt beledigd gevoeld, wel kleinere gevoelens op dat gebied ken ik en inderdaad de gedachte aan een vorm van terugtrappen is mij niet vreemd. Maar ik doe het niet. Je slikt en begrijpt ook wel dat niet de hele wereld het met jou eens kan zijn, zelfs moet zijn. En is het ergste geval vind je iemand gewoon een vreselijk naar mens.
Maar Ebru Umar dus. Een vrouw met ballen. Ik ken geen vrouw, geen man die zoveel durft te zeggen op televisie of in andere media. Misschien is ze wel bang maar het omgaan met die angst lijkt voor haar ook een keuze. Dus petje af, petje op. Want soms mag het ook van mij een tandje minder maar bewonder ik haar tandje meer.
3 reacties
Ze komt hard over, maar door haar ontwapenende naïviteit (naar Turkije afreizen na haar “Fuck Erdogan!”) ook wel een beetje kinderlijk. Ze is lelijk (wallen onder haar ogen die je eerder bij een bejaarde verwacht, beetje kalend hoofd, te veel zichtbaar tandvlees, oren die naar westerse maatstaven veel te laag staan), maar op sommige foto’s lukt het haar verrassend goed om een lekker wijf te acteren (kwestie van uitstraling, en die hééft ze). Tot slot, ze is geen spin off van een verturkingscultuur, maar een icoon van wat men vernederlandsing zou kunnen noemen. Tot zover de veer die ik tussen haar nederturkse billen (iets te dik, maar daar valt wat aan te doen) steken wil.
Harde, lelijke vrouw, die Ebru Umar, een soort roofdier. Eentje met een vals (onecht) gezicht ook nog. Vraag me soms af of Ebru Umar eigenlijk wel echt bestaat, of dat zij een spin-off van de positieve (zegt men) verturkingsroman van de daarom door mij vervloekte schrijver Wladimir Arn is. Je zou het haast denken met de vervagende scheidslijn tussen het turkse en het ‘nederlandse’ deel van dat kunstmatig en krampachtig neergezette rolmodel. Ik heb echt een enorme hekel aan dat integratie en nederturkse sport- en zakensuccessen overdrijvende rotboek, en ik heb een nóg grotere hekel aan die persvrijheid misbruikende relturkin. Een domoor die Erdogan beledigt en daarna gewoon op vakantie naar Turkije gaat hoeven wij niet eens als stem des volks als het een echte nederlandse is.
Dit wou ik even kwijt.
U vind dat deze vrouw ballen heeft een van de heren aan tafel vond dat deze vrouw perfect geintegreerd is dat de turkse gemeenschap trots op haar moet zijn. Deze dame is de hemel ingeprezen hierom heeft ze ook een hele grootte mond en die ballen waar u over heeft. Moet hierbij vermelden dat ik zelf niet mondig genoeg en mijn woordeschat niet voldoende is om met deze dame in discussie te komen, maar er zijn er genoeg in deze Nederlandse samenleving die meer ballen hebben beter geintegreerd zijn en deze dame in hun gesprek aan kunnen. Niet deze meneer die deze avond daar was. Dit is geen visite kaartje voor de geintegreerde nederlandse turk.