Je hebt fakenews en fakenews. Het ene is nu eenmaal erger dan het andere. Reclame is vaak fake. We worden verleid om iets te doen, te kopen, te vinden, te laten. Ik houd van reclame, van goede reclame. Maar sommige schieten wat mij betreft hun doel voorbij.
Yarden had vorig jaar een reclame met Adelheid Roosen op de typische Adelheid manier. Men had er niets mee. Ik vond het mooi. Dood is nu eenmaal niet echt een reclame-ding, om het maar eens oneerbiedig te zeggen. Toch zijn er heel veel uitvaartmaatschappijen met marketingvrouwen en -heren die zich de hersens breken over hoe zij de levenden kunnen bereiken. Voor later.
Monuta
Monuta heeft nu een emo-commercial. Met programma’s als ‘over mijn lijk’ weet je hoe je moet scoren. Zo heeft Monuta nu een film bedacht met vier vrienden. Eerst vier vrienden. Toen waren er nog drie. We zien hoe fijn die mannen het met elkaar hebben en hoe mooi ze afscheid nemen van elkaar. En ik denk alleen maar ‘gadver’. Wat goedkoop, wat fake en wat totaal misplaatst. Sommige dingen laat je niet zien. Die weten we allemaal. Ik hoef geen gezalfde mannenstem die poëtisch probeert te verwoorden dat wij er toe doen. Daar hebben we Monuta, Yarden of Dela niet voor nodig. Daar hebben we elkaar voor.
Persoonlijk
Monuta wil laten zien hoe persoonlijk het kan. Ik weet hoe persoonlijk het kan. Heb het helaas vaker meegemaakt dan me lief is. Maar het persoonlijke zit nu net niet in zo’n commercial. Meeliften op goed scorende programma’s in het belang van de zaak: geld. Dat moet toch anders kunnen? Laat echte aardige, betrokken mensen zien die het werk uitvoeren. Niet gecast maar echt. Die geloof ik. Nu, geloof ik alleen maar van Monuta en al die anderen, dat ze er niets van menen of begrijpen.
1 reactie
Kan mij helemaal vinden in je blog.