Ik hoorde het van de week bij Pauw en Witteman, de NIPT-test, die zwangere vrouwen die een verhoogd risico lopen, kunnen doen om afwijkingen in chromosonen aan het licht te brengen. Zo weet je al heel snel of jouw kind het syndroom van Down heeft en kan je de zwangerschap afbreken. In Denemarken een ‘overweldigend succes’: dit jaar zijn er slechts 23 kinderen met het down syndroom geboren. Nog even en het hele soort is uitgeroeid. Ik schrik er van. Hoever gaan we in de wereld van perfectie, wat is de volgende stap?
Nog erger vrees ik die toekomst als ik commentaren lees van mensen op dit onderzoek. Goed, dat is op de site van Pownews en ik ga er van uit dat ook daar een bepaald soort is dat daar naar kijkt en reageert. De opmerkingen als ‘opgeruimd staat netjes, ‘gaan onze belastingcenten daar in ieder geval niet meer naar toe’. Zelfs een link naar ‘zo’n leven gun je niemand’. Als ik op die link klik kom ik op een Wikipediapagina en ja, daar zie je foto’s van kinderen met ver uit elkaar staande ogen en wordt een hele lijst van mankementen opgesomd. Niemand kiest voor een kind met het down syndroom maar heel veel ouders en de omgeving zijn overwegend positief omdat deze kinderen hun kijk op de wereld veranderen.
Gisteravond het indrukwekkende verhaal van Thé Lau, de zanger van The Scene. Hij heeft keelkanker en nog maar kort te leven. Hij zegt ook natuurlijk niet te kiezen voor deze ziekte als het een keuze was geweest maar het heeft hem veel gebracht, hij heeft muziek gemaakt die hij anders nooit had kunnen maken. De perfecte wereld bestaat niet en al kunnen we een zogenaamde perfecte medische wereld creeëren, daarmee zijn alleen een bepaald soort onvolkomendheden uit de wereld. Er blijven nog steeds mensen met te korte tenen, met machtswellust, met de drang zichzelf te bewijzen ten koste van anderen, lelijke mensen aan de binnenkant, mensen met verwrongen beelden van de wereld, gekken die er op los schieten. Als er een land was met alleen maar mensen met het syndroom van Down? Ik zou er naar toe verhuizen. Volgens mij is het nergens oprechter dan daar. Ik ben alleen bang, dat zij mij niet willen hebben, ik ben een beetje down.