Dikke nal

Soms zijn woorden vies van zichzelf en niet om wat woorden betekenen. Zo hebben wij op het werk altijd grote hilariteit om het woord ‘nal’. Ken je dat? Nal? Ik heb het even opgezocht: Novell Application Launcher. Dat schermpje op je beeldscherm waarin al je programma’s staan. Het lukt ons niet om normaal over ‘nal’ te praten. Dat zal ongetwijfeld te maken hebben met onze dirty minds maar het woord heeft het ook van zich zelf.

Het uitspreken van het woord heeft iets komisch. Zeg asjeblieft dat je dit herkent en dat het niet aan mij (ons) ligt. “Krijg wat aan je nal” is hier en gevleugelde uitspraak geworden. “Dikke nal”, nog zo één.

Op zich kan ‘nal’ er niets aan doen. ‘Nal’ is zo geboren. Maar soms maken we zelf woorden die niet kloppen. Op het werk heeft  ooit de communicatieafdeling bedacht dat alle afkortingen uit drie letters bestaan. Bij een gemeentelijke organisatie hebben we meer afkortingen dan hele woorden, dus de afkortingen vliegen door de lucht hier in het Haagse. De afdeling Personeel en Organisatie wordt doorgaans afgekort met P&O. Iedereen weet ook wel wat dat betekent, iets met mens, personeel en organisatie. Bij ons heet P&O, PEO, je weet wel, drie letters (geen tekens). En hoewel we allemaal nu het gevoel hebben dat het raar is, is iedereen inmiddels zo ingeburgerd met het begrip en gevoelig voor de sterke dwang van Communicatie, dat het geen discussiepunt meer is. Zo loop ik nu dagelijks langs een kamer waarop staat: ‘Dit is een PEO-kamer, helaas geen flex-plekken’. En elke keer denk ik, ik wil helemaal niet flexen op een PEO-kamer. Het is net een kamer waar dingen gebeuren die ik liever niet wil weten.

Maar denk je dat we ooit dat woord gaan aanpassen? Ben je nal.