Dichten vrouwen anders

 

Deze week was ik het internet aan het afstruinen naar dichters, gedichten in het algemeen. Ik kwam de volgende vraag tegen: dicht een vrouwelijke dichter anders dan de mannelijke dichter?

Zachter en zwak
Daar was ik bang voor. Dat dat er uit zou komen. Maar het is een interessante vraag voor iemand zoals ik. Zijn de onderwerpen anders, de thematiek, de benadering van een vraag?

Toen kwam ik op een pagina over Annie MG Schmidt. Ze heeft ook gedichten voor volwassenen geschreven. Daar was ik niet bekend mee, dus leuk om te lezen. En zij schreef ooit een prachtig gedicht over een vrouw die dichten wil.

Grappig trouwens als ik google op vrouwen en dichten, dan kom ik uit bij het ‘dichten van conflicten’, mensen samen brengen. Ook mooi maar niet wat ik bedoelde.
Maar ik deel wel graag het gedicht van MG Schmidt met jullie. En dan ga ik nu zelf dichten.

Moeder dicht
Mijn bladerloze schaduw mijdt het water

Ziezo hè hè, de eerste regel staat er.
en speurt de witte angst van eeuwen later

Ga weg! Ga spelen met je transformator!
Je ziet toch dat je moeder zit te dichten.
ik wend mij af en doof mijn vale lichten

ik heb tedùm tedùm geweten

Dat vul ik later in. Na ’t middageten.
mijn weemoed maakt de koele vlinders wakker

van mijn getooide zelf. Daar is de bakker!
Zeg maar: een halfje bruin en een heel wit.
o grijze schim die daar zo heilloos zit

ik zie mijn grijze droefheid aan de kim
Da’s tweemaal grijs. Dat kan niet. naakte schim

aan wie ik al mijn zachte treurnis zeg

En nog een rol beschuit! O is ie weg?
als dauw die druppelt van de trage bomen

Als jij nog één keer binnen durft te komen,
dan krijg je geen vanillevla vanavond!
zo druppelt in dit hart te zeer gehavend

Je moeder dicht. ze heeft geen tijd, totaal niet.
Als vader thuiskomst gaat het helemaal niet.
Je moeder zou een Shakespeare kunnen zijn.
Ze is het niet. Dat komt door jouw gedrein.
Daar gaat ie weer. O humtum klaar en koel

in ’t land van late regen en ik voel

mijn schamelheid. Een heer met een kwitantie?
Zeg maar: m’n moeder is met kerstvakantie.
mijn schamelheid.Wat is dat? Hoofdje zeer
M’n schatje toch…. Gevallen met je beer?
Je moeder komt…..na na…… daar is ze al.
Wees nou maar zoet- ’t genie staat weer op stal.
Annie M.G. Schmidt (1911 – 1995)

Laat een reactie achter

Deel dit met jouw vrienden