Gisteren kreeg ik de MRI uitslag van de kniepijn die ik nu al zes weken heb. Slecht nieuws helaas. Maar om de pijn voorlopig te onderdrukken kreeg in een injectie met cortison en werd er vocht uit de knie gehaald.
Dus met waardeloos nieuws maar met een enorm afgeslankte knie huppelde ik toch naar buiten.
Beide behandelingen hielpen zo goed dat ik me betrapte op een vreugdedansje door de kamer. Wat heerlijk om even geen pijn te hebben. En dat merk je pas als je even geen pijn hebt. Ik werd me er ineens van bewust hoeveel energie er in pijn of in het omgaan met pijn gaat zitten. En dan ben ik nog een bofkont, want de ene pijn is de andere niet en heeft zeker niet dezelfde consequenties. In mijn geval kunnen namelijk onderdelen vervangen worden, helaas geldt dat bij heel veel andere ziekten niet. En zou je dat wel wensen.