Het ‘gewone’ boekje had ik al maar nu heb ik het ook digitaal voor op mijn ereader. Wat ben ik daar blij mee! Wat is het, waar gaat het over…
Herman de Conick is (was) een dichter die ik bewonder. Prachtige gedichten. In ‘De vliegende keeper’ schrijf hij essays over gedichten en dat is zo boeiend om te lezen. Bijna elke zin zou ik willen delen met jullie maar daar is natuurlijk het boek voor.
Zo schrijf hij over de reden van dit boekje dat hij graag laat zien wat hij mooi vindt.
‘Met verdriet kan ik erg goed alleen zijn, met enthousiasme en bewondering niet, die moet meegedeeld’. Dit is zo herkenbaar. Toch zijn er weinig gedichten geschreven over enthousiasme. Maar misschien geldt dit meer voor de alledaagse dingen.
Nog één.
‘Er is poëzie die er naar streeft dat elke regel gelukkig is in het bijzijn van elke andere regel, en dat binnen zo’n regel elk woord iets heeft met elk ander woord. De erotiek van de taal. Het gedicht als het onbereikbare gezin.’
Wat zou ik graag zo’n gedicht schrijven. Dit boek is een aanrader voor iedereen die ook maar iets met poëzie heeft.
1 reactie
Kristien Hemmerechts schreef “Taal zonder mij” over hem.
Ook een aanrader.