De man is mooi en dan bedoel ik niet dat iedere man mooi is. Maar De man waar momenteel alle aandacht naar toe gaat, de ‘machtigste’ man van de wereld: Barack Obama. De man heeft zo’n natuurlijke, energieke uitstraling. Zijn lach is geweldig en echt, hij beweegt zich met het gemak van zich overal thuis voelen en geeft bijna iedereen het gevoel dat ze te gast zijn bij hèm!
En dan onze lachende mandarijnen. Rutte, van der Laan en Timmermans. Als blozende jochies staan ze gierend van de pret hem op te wachten. Elke grap die Obama maakt is goed, dat moet haast wel: Timmermans komt bijna niet meer bij. Waarschijnlijk heeft Obama de mop verteld van een zwarte Piet die zich niet hoefde te schminken. Die begrepen ze wel.
Het gaat me nu even niet om politiek maar om charisma, om natuurlijk leiderschap, om natuurlijk westers leiderschap. Poetin is ook een leider, geen twijfel maar ik heb hem nog nooit op een echte lach kunnen betrappen. We kunnen van Wilders zeggen wat we willen maar qua leiderschap komt hij meer in de buurt van Obama dan van Poetin. Ik zag hem hier een jaar geleden, in het Haagse stadhuis, een persconferentie geven. Stralend, krachtig, groot, machtig in een mooi pak. Met een lach. Ik begreep toen en ik begrijp nu dat zo’n houding kiezers trekt.
Eigenlijk hebben we behoefte aan leiders. Aan mannen en vrouwen die de indruk geven het allemaal te weten. Ik geloof er ook graag in. Wil Obama niet emigreren?