Dat vette, witte leven

Deze dagen hebben Vriendin en ik een stappenteller gekocht. We stoeien met instellingen en zijn vastberaden elke dag 10000 stappen te gaan zetten, maar dat valt nog niet mee. Vriendin heeft, zonder er moeite voor te doen, bij het afleggen van dezelfde afstand, 1000 stappen meer. Niet eerlijk.

Futiliteiten

In de wereld van vandaag is het soms heerlijk om je druk te maken over dit soort futiliteiten. Niemendalletjes. Want de grote, boze wereld om ons heen is te groot en te abstract om er iets mee te kunnen. De gekken die landen leiden en elkaar de les lezen en dreigen met vuur en woede.

Rellen in Charlottesville

De rellen in Charlottesville. Waar extreem-rechts demonstreert en een auto inrijdt op tegendemonstranten. Ene mijnheer Trump die zegt: ‘Er gebeuren geweldige dingen in dit land, wat jammer nou toch…’. In een tweet schrijft Trump: ‘so sad’.
Wat is dit voor een minkukel, met zijn uitspraken gebaseerd op babygebrabbel. Het is ook geen wonder als je woordenschat niet groter is dan dat van een kleuter van vier, je niet anders kunt zeggen dan: ‘het is geweld van vele, vele kanten. Vele, vele kanten.’ Alsof je hiermee een diepzinnigheid het licht laat zien waardoor de wereld zijn adem inhoudt. Nou Trump, dat doet de wereld ook.
Zo’n uitspraak kan niet waar zijn als extreme idioten leuzen scanderen als ‘alleen witte levens doen er toe’.

Jij bent dat vette, witte leven wat ik niet wil. Ik zou de maskers van schijnheiligheid en zelfvoldaanheid van je gezicht af willen scheuren om iets terug te zien van een gewoon mens.

Genieten

Ik geniet deze dagen dus maar van kleine dingen om me heen. Twee hondjes om me heen die me vertederen, een spontaan gesprek op straat, buren die zwaaien, een heerlijk, schoon bed.

Ik koos de foto bij dit blog omdat het mij iets zegt over reflecteren. Niet over stappen tellen. Maar samen lopend proberen grip te krijgen op het leven en op de wereld. Zo zou ik politieke leiders ook willen zien lopen. Het hoofd de ene keer gebogen om beter naar de ander te luisteren. De andere keer het hoofd omhoog gericht omdat je een inzicht krijgt groter dan je eigen ego.

Misschien heet dat ook wel: stappen tellen.