We hebben een prijs gewonnen in de Postcodeloterij. We ontvangen een Willem&Dreespakket. Gisteravond was het zover. De postbode belt aan en feliciteert ons.
Vriendin komt binnen met een grote, zware doos. Hoe bijzonder toch dat een pakket waarvan de inhoud onbekend is, mensen die alles kunnen kopen, blij kan maken. Het is het idee van een ‘cadeau’, ‘verrassing’. De dichte doos is vaker mooier dan de geopende doos want het kan immers nog alles bevatten.
Eten
De doos is afgeladen met groenteproducten waarvan ik de meesten wel ken maar waarvan er toch ook enkele exemplaren bij zitten die me nieuwsgierig maken. Compleet met een receptenboekje voor vier maaltijden slaken we verrukte kreetjes. Alsof we nog nooit zoete aardappelen hebben gezien. Een kerstpakket voor doordeweeks. Zo voelt het.
Samen eten
Als ik ’s avonds, nog steeds vol van het leuke cadeau, de dichtgroep vertel over onze ‘prijs’, zegt iemand: ‘dus de hele wijk eet morgen pompoensoep’. Dat was nog niet tot mij doorgedrongen. Niet alleen wij maar al onze buren in een omtrek van pakweg één kilometer, zitten wel of niet met hun handen in de haren met het verse groentepakket.
Ik kan niet wachten om te gaan koken maar ik stel me zo voor dat in andere huizen misprijzend de artikelen op tafel worden gelegd. Naast de preien, de nootjes, het meel, de kromgegroeide paddenstoelen, de Chinese kool, wordt er koortsachtig gezocht naar chocola, chips, flessen wijn en zakjes gele beren.
Ik durf het me niet af te vragen maar vrees dat veel artikelen zomaar eens elders terecht kunnen komen.
Kerstpakket
Over kerstpakketten gesproken. Zo’n doos met gezond en goed zou toch een veel beter kerstpakket opleveren dan dat wat we doorgaans ontvangen. Goed voor het milieu, goed voor de buik, goed voor de boeren. Dus heel Nederland een gratis Willem&Dreespakket en wie het niet wil levert het af bij de voedselbank.
Maar morgen eerst met de buren aan één lange tafel genieten van de pasta en het zuurdesembrood.
De wijn neem ik zelf wel mee.
1 reactie
Wow, als ik dat vergelijk bij het laatste kerstpakket van mijn werkgever, dan weet ik wel wat ik zou kiezen.
Mijn kerstpakket werd afgeleverd op een locatie waar ik mijn werkzaamheden heb en toen ik het openmaakte wist ik al dat ik het niet mee naar huis ging slepen. Gelukkig werd er op de locatie een inzameling van de voedselbank gehouden en kon ik mijn pakket daar achterlaten. Waarom wilde je het niet hebben ? zie ik mensen denken. Nou ik ben op zich blij met wat ik krijg hoor, maar dit pakket zat vol met allerlei producten die ik zelf nooit zou kopen, vol met geur, kleurstoffen en heeel veel zout en suiker. Dan had ik liever een klein pakket met verse producten gehad.