Zoveel spullen die weg mogen, zo weinig zin in gedoe. Maar, zeggen anderen, je kunt het toch eerst proberen op Marktplaats? Een tientje is een tientje. Ja, dat is zo. Maar dat gedoe…
Toch besluiten Vriendin en ik het maar eens te proberen. Foute ervaringen uit het verleden geven geen garantie, dacht ik nog optimistisch. Gewapend met fototoestel struinen we ons huis af. En ik plaats even later de foto’s op Marktplaats.
Leren stoel
Ooit kocht ik een zwarte, strakke, leren relaxstoel. Al vrij snel werkte het mechanisme van het voetendeel niet meer. Tijd om terug te gaan naar de winkel. Niet gedaan natuurlijk.
Nu staat de stoel, een paar jaar later, te staan op wat we maar even de rommelkamer noemen. Ik bied hem aan voor 40 euro. Iemand biedt 20. Dat hoort bij het spel. Ik zeg 30. Een uur later stuurt de Iemand een e-mail.
Iemand: Is ‘ie echt leer?
Ik: ‘Ja’
Iemand een uur later: ‘Voetending werkt niet. Niet? of een beetje niet?”
Ik: ‘Beetje niet. Prima stoel ook zonder voetending’.
Iemand een uur later: ‘De vrouw vraagt wat voor kleur de leuningen hebben, foto is onduidelijk’.
Ik: ‘foto is niet onduidelijk’.
Iemand: ‘maar grijs of metaal? Wil de vrouw weten.”
Ik: ‘zeg tegen De Vrouw dat het metaal grijskleurig is’.
en ‘laten we er mee ophouden, stoel kost me nu al meer dan ik had gewenst’.
Iemand: ‘Ik kom hem ophalen voor zoveel euro’.
Ik: ‘Besloten om de stoel te houden, ben er nog eens op gaan zitten en het is echt een vreselijk lekkere stoel. De grijze metalen armleuningen geven mijn armen net de steun die ik nodig heb en het voetending glijdt gewoon lekker met me mee’.
Iemand anders voor een kastje.
“Kunt u vervoer regelen”?
Iemand anders voor een televisie
“Kunt u hem een half jaar bewaren?”
We zijn niet wijs met z’n allen.
Klaar mee
Nog nooit ergens zo klaar mee geweest.
Alles wordt aangeboden bij de Kringloop of bij het grofvuil geplaatst waar het vanzelf een bestemming krijgt door de ‘geheime-dienst-van-de-grofvuil-speurders’. Ik vind het best. Wat een desillusie. Net zo erg als de gratis weggeefappgroep die we gestart waren. Zelfs gratis zijn onze spullen onverkoopbaar.
Heb nog snel wel iets op Marktplaats gezet.
Te koop: Iemand. Vervoer wordt geregeld. De vrouw mag mee. Doet het nog.
2 reacties
Hier nog eentje. Wat een ellende. Ik ben gewoon geen verkoper. Niet op marktplaats, niet op facebook en niet op een rommelmarkt. Ik breng het wel naar de kringloop/kledingcontainer/milieupark.
Ooit een matras en koelkast te koop gehad i.v.m. samenwonen, word er nog nijdig van als ik er aan denk. Koelkast voor 25 euro, beetje moeilijk gaan doen (het ding moest op een studentenkamer komen te staan). Matras idem, mondeling verkocht, belt ze 15 minuten later “toch maar niet”. Zooi weer van MP gehaald. Paar maanden later was de relatie uit, had ik gelukkig m’n koelkast en matras nog hahahaha. Heb ze nog zeker zes jaar zelf gebruikt. Daarna is de matras naar het milieupark verhuist en de koelkast met een steekwagentje naar het schuurtje van de buurman (en daar staat hij nu nog, bomvol zelfgemaakt visvoer).
Gelukkig, ben niet de enige dus!