Soms verheug je je enorm ergens op. Dat had ik met het optreden van Claudia de Breij. Soms valt het dan vies tegen. Maar nu NIET.
In de Koninklijke Schouwburg in Den Haag, een prachtig, oud ademend theater, heb ik gisteren misschien wel de beste cabaretshow ooit gezien.
En ik heb er best een paar gezien.
Ze is kwetsbaar en brutaal. Ze is mooi en grappig. Ze is ontroerend in haar teksten. Ik lach bijna nooit hardop maar nu betrapte ik mezelf er op. He, wat een raar geluid, oh, dat ben ik zelf.
Goede grappen. Goede rode draad, knap in elkaar gezet. Het thema: Ben jij goed of slecht geweest, terugkijkend op deze periode en vertellend aan je kleinzoon, hoe mooi je leven was.
Haar liedjes zijn klein en simpel. Een gitaar, een bas en haar stem. Eerlijke teksten over de liefde. Haar kijk op de maatschappij is confronterend. Ze heeft het over mij, ze heeft het over jou.
Als iets heel goed is en bij mij binnenkomt, dan word ik altijd een beetje verdrietig. Verdriet dat plezierig pijn doet.
Verdriet van mooiigheid.
3 reacties
En ik mocht er ook bij zijn! Met stip de beste cabaretshow die ik ooit gezien heb. En, net als jij, heb ik er ook al heel wat gezien. Ze wist alle bestaande emoties te raken. Soms confronterend maar op een acceptabele manier. Laat NIEMAND ooit nog zeggen dat dames geen cabaret kunnen maken, want hier kunnen vele heren-cabaretiers een puntje aan zuigen.
Heel fijn om te lezen.
Ben nog nooit naar een optreden van haar geweest, ken haar alleen van flarden tv en radio, en natuurlijk van dat prachtige liedje ‘Sleur’.
Voor mij is het genoeg dat iemand als zij bestaat, mogelijk is in het land waarin ik leef. Dat geeft veel hoop. Op alles.
Je maakt me nieuwsgierig!
Vanmiddag ga ik naar de schouwburg in Groningen voor een cabaretmaal, het start om 17.00 uur.