CategoriePersoonlijk

  • Zijn daden benne groots

    16 september 2019
    Camping Kinzigtal is een typische Duitse camping. Schoon, niet luxueus maar een plek van rust, orde en regelmaat. Sjoemelen, daar houden ze niet van.  Kapitein staanplaats Een Nederlandse jonge man, klein (vroeger zou je ‘dwerg’ zeggen) is aangesteld als staanplaatsbeheerder. Op zijn korte beentjes holt hij mee met de aankomende caravans of campers en wijst hen de precieze plek. Zo ook bij Zwager…

  • Vooruit met de geit

    13 september 2019
    Vanaf onze camping hebben wij een prachtig uitzicht op de groene berg. We besluiten om vandaag een rondje berg te lopen. De wandeling valt mee, we komen zelfs op het hoogste punt waar een kudde geiten ons enthousiast begroet en naar ons toe rent. We lachen, de geiten mekkeren en maken rare capriolen in de lucht. Hond Ami wordt door vrienden aan de…

  • De man, de vrouw, de caravan

    11 september 2019
    Camping en caravan. Ik heb er zo mijn eigen ervaringen mee en word nu regelmatig overvallen door flashbacks die ik kan missen als kiespijn. Een relatie moet caravanproof zijn en dat betekent nogal wat. Er zijn twee momenten waar het om gaat: de aankomst en het vertrek. Met een zittend publiek om je heen wil je de perfecte caravanshow geven: het perfecte koppel…

  • Laat maar, die 26 miljoen

    9 september 2019
    Ken je dat? Fantaseren over een hoofdprijs winnen en wat je dan zou doen? Doe het niet als je op vakantie bent. Terwijl de heerlijke pizza stukje voor stukje naar binnen glijdt zijn onze gedachten mijlenver weg. Morgen valt ‘ie ergens: de miljoenenhoofdprijs van de Staatsloterij. Mijn eerste gedachte is: delen met familie. De één wat meer dan de ander, maar toch. Stoppen…

  • Als (oude) dromen zeer gaan doen

    31 augustus 2019
    The Voice Senior. Ouderen die nog één keer hun kansen willen pakken, nog één keer shinen of misschien wel voor het eerst shinen. Wat een mooie verhalen vertellen hun gezichten, hun lijven en hun ogen. Soms ontroerend mooi, soms ontroerend triest. Eigenlijk gunde ik ze allemaal stoelen die omdraaiden omdat ze, of ze nu wel of niet mooi zongen, het waard waren om…

  • Als een baas jouw tijd bepaalt

    29 augustus 2019
    Gisteren schreef ik hoe blij ik ben dat ik niet meer naar een ‘baas’ hoef, sinds ik het besluit heb genomen om voor mijzelf te werken. Nu is werken voor een baas eigenlijk een verkapte manier om voor jezelf te werken al is het maar omdat het je een inkomen garandeert. Maar het een of het ander maakt nogal wat uit. Het gevoel…

  • Een blog zonder te bloggen

    27 augustus 2019
    Een blog waar niemand iets van begrijpt. Het plaatje zal het iets duidelijker maken. Ik ben die ene. Een naar gevoel om uit een groep gezet te worden. Ik had echt een heel verhaal getikt hieronder. Genuanceerd, weloverwogen, netjes. Maar met een dikke druk op de knop alles weer verwijderd. Dus ik zeg alleen het volgende. Ik ben uit een facebookgroep gegooid naar…

  • Dolend en doelloos

    20 augustus 2019
    Het stationsplein in Lille. Soms vol, soms leeg. Beide momenten zijn imponerend. Vanaf het terras op de zevende verdieping van het hotel kijk ik geboeid naar wat er komt, gaat en blijft. We kenden Lille vooral als de stad die we passeren onderweg naar verdere bestemmingen. Dat er achter Lille een prachtig leven schuilgaat hebben we een beetje mogen ervaren de afgelopen dagen.…

  • Beter een goede buur dan een verre vriend

    17 augustus 2019
    Je hoort wel eens verhalen of ziet ze weleens voorbijkomen in een of ander televisieprogramma waarin buren elkaar het leven en wonen onmogelijk maken. Buren, je kiest ze zelf in de meeste gevallen niet uit dus mag het een wonder zijn dat ik met mijn vele buren het altijd getroffen heb. In een niet zo’n keurige straat in Den Haag trok de oude…

  • (G)een groepsdier

    13 augustus 2019
    “Na 59 jaren in dit leven maak ik het testament op van mijn deugd’. Boudewijn de Groot zong ooit (bijna) zoiets over zijn 32 jaar’. Maar ik heb het niet over ‘jeugd’ maar ‘deugd en ondeugd’. Ik betrap mezelf regelmatig op een zuurtje als ik een nieuwe groep binnenstap. Toen ik honderd jaar geleden mijn afstudeerscriptie presenteerde op de Sociale Academie, zei een…