Ik kan er eigenlijk geen grapjes meer over maken. Over Bertie en haar vrouwen. Over Theo zonder vrouwen.
De overgebleven vrouw van boer Theo twijfelt nu ook heel erg. Zit ze daar ineens in d’r uppie met die lieve, zoete man. Hoeft ze ineens d’r best niet meer te doen. Is haar boer gewoon voor het grijpen en dat is ook direct het probleem. Want wil ze hem wel grijpen? Of is het nu te makkelijk, is de overwinning niet zoet genoeg? Ze geeft ook dubbele signalen aan de man die alleen ééndimensionale communicatie begrijpt.
Zij zegt: ‘ik weet niet of ik je wel zo leuk vind’, en ze zegt ‘Ja, als je mij alleen maar wilt omdat ik over ben, dan hoeft het helemaal niet meer.’ Wat moet Theo nu zeggen? Hij is eerlijk als hij zegt dat hij haar ook gekozen had als de anderen er nog wel bij waren. Ik geloof hem. Maar nu klinkt hij als een kleine jongen die zijn moeder pleast. ‘Ik houd alleen maar van jou’. Ik hoop zo voor hem dat íe tenminste één avondje seks krijgt.
Bertie weet het nog niet zegt ze tegen haar vriendinnen. ‘Ze zijn allebei leuk, het maakt niet zoveel verschil’. Het maakt niet zoveel verschil? De twee vrouwen, Katherine en Esther, vechten elkaar de boerentent bijna uit. De een donker, de ander blond, de een lief en zorgzaam, de ander arrogant en onoverwinnelijk. Esther is uit de kast gegaan voor Bertie en geen mens, geen hondenprop, geen Katherine die haar daar weer in krijgt. Het kwam van boven. En als Bertie dat nog niet weet dan zal Esther haar dat duidelijk maken. En als Bertie het waagt om niet voor haar te kiezen dan zal dat haar duur komen te staan. Karma is a bitch.
Oh, en boertje Jan. Hij voelt bij de een de klik en bij de ander de vonk. Een vonk zonder klik, fikt niet zo lang maar toch, Jan, ga maar voor de vonk. Dan komt de klik vanzelf wel.