En weer zat iedereen er naast. Of was dat ook een spelletje? Wordt zelfs de beurs gestuurd door politieke kopstukken om het gemoed in een land te sturen? Ging ik gisteravond slapen met de overtuigende woorden van commentatoren dat het ‘stay-kamp’ zou winnen, vanmorgen word ik wakker en lees ik dat het ‘leave-kamp’ gewonnen heeft.
Verwacht van mij geen analyse of zo, ik weet er te weinig van. Het kan rampzalig zijn, zeggen ze… We kunnen allemaal een economische dreun verwachten, zeggen ze… Maar is dat zo? Dit is nog nooit gebeurd, een land dat kiest om uit de EU te stappen dus de consequenties van dit referendum zijn nu nog niet te overzien. Wilders heeft in ieder geval zijn praatje al klaar en zal straks dit ook als zijn stokpaardje inzetten bij onze verkiezingen: Nederland uit de EU.
Wat volgt zijn hele lange onderhandelingen want opstappen kan niet zomaar. Waarschijnlijk weten we pas over twee jaar wat er werkelijk gaat gebeuren. De EU zou ons moeten binden, verbinden. Eenheid maakt sterker. In deze roerige tijden zou zo’n EU ook bestaansrecht hebben. Maar de EU is helaas nergens nog eendrachtig in gebleken. Het getreuzel en eindeloos overleggen, onderhandelen om dan met een halfbakken uitspraak voor de dag te komen, geeft mij ook geen vertrouwen in de EU of in Europa. We zijn gewoon een verzameling landjes die graag de handen ineen wil slaan als het hen uitkomt.
Dus dat er wat moet gebeuren is duidelijk. Of dit het is? Geen idee. Maar toch stoer, die Britten. Ze hebben gekozen met hun hart.