Het wordt de boeren makkelijk gemaakt dit jaar. Niet zij kiezen, de dames kiezen. Nog voor het belangrijke moment daar is, worden er al koffers gepakt, traantjes gepinkt en afscheid genomen.
Ciska hakt de Bertie-knoop door maar op de een of andere slimme manier doet Bertie het overkomen alsof zij gezamenlijk tot dat besluit gekomen zijn. Foei, Bertie, zo ging het niet helemaal. Ciska voelde geen klik, en ja, toen voelde jij ook geen klik. Ciska kan niet de diepte met je in, en toen kon jij ook ineens de diepte niet in. Zo kan ik het ook.
De minachtende manier waarop je haar alleen laat vertrekken en een beetje lullig naar haar rug zwaait, zegt veel over jouw onvermogen tot ook maar enige inlevingsvermogen. Ik hoop zo dat je op een ochtend in je stoere trui de keuken binnen wandelt en daar een gepassioneerd, vrijend, uit de kast komend koppeltje ontdekt die de behoefte niet meer hebben om met jou jouw diepte in te gaan.
Boer Jan eet snel. Ik dacht echt dat het versnelde opnames waren maar nee, het kan, het is mogelijk. Zo snel kan voedsel naar binnen gebracht worden, alsof hij alles in één keer doorslikt. Alsof? Hij slikt alles in één keer door. De dames zijn wel wat verbijsterd maar gunnen hem deze gewoonte. ‘Als hij dat maar niet in een restaurant doet, zegt er eentje’. Ik beloof haar niets.
Boer Geert wordt met de week gewoon de aardige, oude man die hij is. De twee overgebleven vrouwen vallen voor hem en het zal mij benieuwen wie hij kiest. Ik vind een triootje zo gek nog niet en Geert kan daar best mee leven. En arme Theo. Opnieuw pakt een vrouw haar biezen en hij is te emotioneel om te reageren. Ik heb met hem te doen en met de overgebleven dame. Want overblijven omdat je gewonnen hebt geeft een heel ander gevoel dan overblijven omdat anderen gekozen hebben. Dan blijf je toch een beetje zitten met een left-over-gevoel.
En Tom? Tom is gewoon een leuke boer. Zelfs in vijftig tinten oranje.
1 reactie
Wederom een plezier je te lezen!